5. تأثیر ۸ هفته تمرین ترکیبی بر میزان آمادگی بدنی ادراک‌شده دانش آموزان

چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین ترکیبی بر میزان آمادگی بدنی ادراک‌شده دانش‌آموزان بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی به صورت دوگروهی (گروه آزمایش و کنترل) باطرح پیش آزمون – پس‌آزمون بود. جامعۀ پژوهش را کلیه دانش‌آموزان دختر متوسطه اول شهر قم تشکیل دادند که از بین آن‌ها به‌روش پواسون 54 نفر (27 نفر گروه آزمایش، 27 نفر گروه کنترل) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. به گروه آزمایش، تمرین ترکیبی طی 8 جلسه در فاصله زمانی دو ماه و به‌صورت هفته‌ای سه بار ارائه شد. داده‌ها به کمک روش تحلیل کواریانس تجزیه‌ و تحلیل شد. جهت گردآوری داده‌ها از ابزارهای فرم رضایت‌نامه، قد سنج (متر) ، ترازوی دیجیتال (با دقت 0.1 کیلوگرم) و پرسشنامه آمادگی جسمانی ادراک‌شده استفاده شد. تفاوت معناداری بین دو گروه کنترل و آزمایش در آمادگی جسمانی ادراک‌شده و مؤلفه‌های شرایط جسمانی، انعطاف‌پذیری، شرایط عضلانی و ترکیب بدنی به ترتیب (P=0/001،P=0/000، P=0/000،P=0/000، P=0/004) دیده شد. شرایط جسمانی 32.6 %، انعطاف‌پذیری 31.6 %، شرایط عضلانی 37.1 % و ترکیب بدنی 17.8 % افزایش داشتند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، تمرین ترکیبی می‌تواند ضمن افزایش آمادگی ادراک‌شده دانش‌آموزان، شرایط جسمانی، انعطاف‌پذیری، شرایط عضلانی و ترکیب بدنی آن‌ها را نیز بهبود بخشد. بیشترین میزان تأثیر تمرینات ترکیبی بر شرایط عضلانی و کمترین تأثیر مربوط به ترکیب بدنی بود.

واژگان کلیدی: تمرین، آمادگی بدنی، ترکیبی، ادراک شده.

دریافت فایل کامل مقاله