2. اثر مدیریت دانش بر توانمندسازی و خودکارآمدی معلمان تربیت‌بدنی، نقش میانجی جواخلاقی

چکیده: هدف این پژوهش بررسی اثر مدیریت دانش بر توانمندسازی و خودکارآمدی معلمان تربیت‌بدنی، نقش میانجی جو اخلاقی بود. روش پژوهش توصیفی – پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی معلمان تربیت‎‌بدنی استان اصفهان (1497:N) بودند؛ که بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه 320 نفر به‌صورت تصادفی در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد مدیریت دانش نیومن و کنراد (1999)، پرسشنامه استاندارد توانمندسازی کارکنان اسپريتزر (1995)، پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی معلمان اسچان -‌ موران و وولفوک (2001) و پرسشنامه استاندارد جو اخلاقی ویکتور و کولن (1988) استفاده شد، که روایی محتوایی و صوری پرسشنامه‌ها توسط صاحب‌نظران (12 نفر)، تأئید شدند. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (0.823) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها و بررسی برازش مدل از مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای PLS3-SPSS24 استفاده ‌شده است. نتایج نشان داد که اثر مدیریت دانش بر توانمندسازی (0.172) و خودکارآمدی (0.283) معلمان تربیت‌بدنی معنی‌دار بود، اما اثر آن بر جو اخلاقی (0.058) معلمان معنی‌دار نشد. همچنین اثر جواخلاقی بر توانمندسازی (0.410) و خودکارآمدی (0.267) معلمان تربیت بدنی معنی دار بود. در نهایت مدیریت دانش بر توانمندسازی (0.023) و خودکارآمدی (0.158) معلمان تربیت بدنی با میانجی‌گری جو اخلاقی اثر معنی‌داری نداشت. به‌صورت کلی بر اساس مدل، می‌توان گفت با اجرا و بهبود اقدامات مدیریت دانش که بی شک منجر به تمایل معلمان مبنی بر دانش‌محور شدن خواهد شد، می‌توان تمایل آن‌ها نسبت به افزایش روحیه توانمندسازی و خودکارآمدی را ارتقاء داد.

واژگان کلیدی: مدیریت دانش، توانمندسازی، خودکارآمدی، جواخلاقی، معلمان تربیت‌بدنی.

دریافت فایل کامل مقاله