4. تأثیر یک دوره آب درمانی بر میزان قدرت عضلات پای بازیکنان فوتبال مبتلا به بی ثباتی مچ پا
مهدی بابایی (نویسنده مسئول)، محمدقاسم یادگاری مطلق، اعظم رضوانی نیا، صیاد درگاهپور
چکیده: هدف از انجام تحقیق حاضر، تأثیر یک دوره آب درمانی بر میزان قدرت عضلات پای بازیکنان فوتبال مبتلا به بی ثباتی مچ پا می‌باشد. آزمودنی‌های این تحقیق نیمه تجربی شامل 24 بازیکن فوتبال مبتلا به سندرم بی ثباتی مزمن مچ پا (با میانگین سن 2.71 ± 24.17؛ میانگین قد 8.34 ± 172.64 و میانگین وزن 3.39 ± 76.14) بوده که به طور تصادفی در دو گروه 12 نفره همسان تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 8 هفته (سه جلسه 1 ساعته در هفته) به تمرینات آب درمانی پرداختند. 24 ساعت قبل از شروع پروتکل تمرینی و 24 ساعت پس از پایان آخرین جلسه، قدرت عضلات اینورتور و اورتور و نسبت قدرت عضلات اینورتور به اورتور مچ پای آزمودنی های دو گروه با استفاده از دینامومتر ایزوکینتیک بایودکس سیستم3 (شایرلی، نیویورک) ارزیابی شد. جهت تحلیل فرضیات تحقیق از آزمون‌های t وابسته و مستقل استفاده شد. تحلیل فرضیه اول نشان داد که یک دوره تمرینات آب درمانی بر قدرت عضلات اینورتور، قدرت عضلات اورتور و نسبت میزان قدرت عضلات اینورتور به اورتور مچ پای بازیکنان فوتبال مبتلا به بی ثباتی مچ پا تأثیر معنی داری دارد.
واژگان کلیدی: بی ثباتی مچ پا، عضلات اینورتور، عضلات اورتور
محمدقاسم یادگاری مطلق (کارشناس ارشد حرکت اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران)
اعظم رضوانی نیا (کارشناس تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد ، ایران)
صیاد درگاهپور (روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان لرستان)