6. مقایسه‌ی دو روش تمرین مقاومتی بر توان بی‌هوازی، ترکیب بدنی و شاخص‌های مهارتی در بازیکنان فوتبال

چکیده: پژوهش حاضر به مقایسه‌‌‍‎‌ی دو روش تمرین مقاومتی بر توان بی‌هوازی، ترکیب بدنی و شاخص‌های مهارتی در بازیکنان فوتسال پرداخته است. نمونه آماری این پژوهش شامل 24 فوتسالیست مرد با میانگین سنی 1.98 ± 20.88  سال به صورت تصادفی در 3 گروه که شامل گروه مقاومتی سنتی (8 نفر)، گروه مقاومتی دایره‌ای شدید (8 نفر) و یک گروه کنترل (8 نفر) تقسیم شدند. هر 3 گروه تمرین این پژوهش هفته‌ای 3 جلسه، به مدت 90 دقیقه و به صورت منظم تمرین فوتسال داشته‌اند که شامل حرکات کار با توپ و سرعتی بوده است. گروه تمرین مقاومتی سنتی با نوبت‌های 3 تایی، شدت RM 6، استراحت بین حرکات 3 دقیقه‌ای، استراحت درون نوبت‌ها 35 ثانیه و استراحت بین بلوک‌‌ها 5 دقیقه انجام می‌شد. هر 2 پروتکل تمرین از لحاظ شدت تمرین و تکرار حرکات ماهیتی تقریبا مشابه داشتند ولی از لحاظ مدت زمان کل تمرین با یکدیگر متفاوت بودند. تغیرات بین و درون گروهی داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط دو راهه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تمرین مقاومتی دایره‌ای شدید همانند تمرین مقاومتی سنتی باعث افزایش توان بی‌هوازی (میانگین و اوج توان)، سرعت 20 متر، بهبود ترکیب بدن (کاهش درصد چربی و افزایش توده عضلانی)، کاهش بهترین زمان (FS) و مجموع بهترین زمان (TS) در دوهای سرعت تکراری (RSA) و بهبود چابکی در بازیکنان فوتسال می‌شود. اما با وجود معناداری درصد چربی در دو گروه این مقدار در تمرین مقاومتی دایره‌ای شدید کاهش بیشتری نسبت به تمرین مقاومتی سنتی داشت (0.001=p). هیچ تفاوت معنی‌داری در شاخص‌های مهارتی در آزمودنی‌ها مشاهده نگردید. با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان گفت که تمرین مقاومتی دایره‌ای شدید، تمرین مناسب‌تری برای کاهش درصد چربی بدن به خصوص در فوتسالیست ‌ها است.

واژگان کلیدی: تمرین مقاومتی سنتی، تمرین مقاومتی دایره‌ای، درصد چربی، توده عضلانی

دریافت فایل کامل مقاله