4. تأثیر مشارکت در ورزش همگانی و حمایت اجتماعی بر تابآوری روانی و رضایت از زندگی شهروندان
محمد حسینی (نویسنده مسئول)، مهدیه بازی پور، هیوا سلیم نیا، ساره جعفری
چکیده: پژوهش حاضر باهدف تأثیر مشارکت در ورزش همگانی و حمایت اجتماعی بر تابآوری روانی و رضایت از زندگی شهروندان انجام شد. این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی و بهصورت میدانی اجرا گردید. جامعه آماری شامل کلیه شهروندان شهر تهران بود که در برنامههای ورزش همگانی شرکت داشتند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر برآورد شد، اما برای کاهش خطای ناشی از ریزش احتمالی، ۴۳۰ پرسشنامه به روش خوشهای چندمرحلهای توزیع گردید که درنهایت 398 پرسشنامه قابلاستفاده بازگردانده شد. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه حمایت اجتماعی شربورن و استوارت (1991)، پرسشنامه تابآوری روانی اقتباسشده از کانر و دیویدسون (2003)، پرسشنامه رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985) و فرم ثبت مشارکت در ورزش همگانی بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامهها توسط اساتید و متخصصین مربوطه تأیید و پایایی آنها با آلفای کرونباخ ۸۶٪ اندازهگیری شد. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS ، آزمونهای کولموگروف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه با روش همزمان انجام گرفت. نتایج نشان داد که ورزش همگانی و حمایت اجتماعی تأثیر مثبت و معناداری بر تابآوری روانی و رضایت از زندگی دارند؛ همچنین این دو متغیر به ترتیب حدود 33% و 37% از واریانس تابآوری روانی و رضایت از زندگی را تبیین کردند.
واژگان کلیدی: تابآوری روانی، حمایت اجتماعی، رضایت از زندگی، ورزش همگانی.
مهدیه بازی پور (کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه تهران)
هیوا سلیم نیا (کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه)
ساره جعفری (دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه تهران)
